Het inzetten van een time-out tijdens een conflict kent de volgende stappen.
Registreer bij jezelf jouw boosheid.
Boosheid herken je door met je aandacht naar je eigen lijf te gaan. Je voelt bijvoorbeeld spanning in je buik of je merkt dat je met stemverheffing reageert. Als je merkt dat je alleen nog maar vanuit je emotie kan reageren (met aanvallen of jezelf terug te trekken) en niet meer in staat bent om naar je partner te luisteren, is het moment gekomen om een time-out in te zetten.
Maak duidelijk aan je partner dat je een time-out inzet d.m.v. woord (zeg: “time-out”) en handgebaar. Je partner stopt onmiddellijk met reageren!
Een time-out maak je duidelijk door krachtig “time-out” te zeggen, ondersteund door een handgebaar (zie afbeelding). Dat je partner onmiddellijk stopt is belangrijk, omdat deze anders over jouw grens gaat. Als een grens aangeven wordt dient dit altijd gerespecteerd te worden. Dit lijkt logisch, maar is in de praktijk lastig toe te passen. Boze mensen hebben de neiging om nog even hun punt te maken. Dit mag dus niet. Voel jij (indien je partner een time-out aangeeft) of jouw partner deze neiging toch opkomen, bedenk dan dat je later nog genoeg kans krijg om aan je partner duidelijk te maken wat jou zo geraakt heeft.
Jullie gaan nu uit elkaar gedurende een vooraf afgesproken aantal minuten.
Het aantal minuten dat partners uit elkaar gaan, dient vooraf bekend te zijn. 30 minuten zou lang genoeg moeten zijn, maar als je bijvoorbeeld een rondje op je fiets wilt maken, kan je ook twee uur afspreken. Belangrijk is dat de duur van de time-out vooraf afgesproken is.
Deze stap is belangrijk, omdat uit elkaar gaan zonder dat je weet wanneer de andere terugkomt, tot gevolg heeft dat je in nood komt. Je weet immers niet wanneer het contact hersteld wordt. We kunnen er niet goed tegen als er geen contact is en als je niet weet wanneer de ander terugkomt, voelt dat als geen-contact-hebben.
Tijdens de time-out is de belangrijkste taak om je eigen boosheid kwijt te raken. En dit is lastiger dan soms gedacht wordt. De manier waarop we tegen het conflict aankijken, bepaalt of we boos blijven of niet. Het helpt niet om te denken dat je toch echt gelijk had en de ander niet. Ook helpt het niet dat je vindt dat de ander ook nooit zijn best doet, enz. Wat wel helpt is dat je ziet dat je partner ook maar een mens is en dat het conflict ongetwijfeld een misverstand zal zijn geweest. En wat ook helpt is om je af te vragen wat je nu eigenlijk van je partner nodig hebt.
Partners komen na het verstrijken van de afgesproken tijd bij elkaar terug en starten het gesprek.
Als je met elkaar in gesprek gaat, doe je dat volgens de stappen van het Relatiemodel. Dit begint met “rolverdeling”. Ga vervolgens bij elkaar na welke behoefte(n) werd(en) genegeerd. Belangrijk is dat beide partners de kans krijgen hun verhaal te doen.
Nog enkele aandachtspunten: